De 10 lekkerste mediawijven

Vrouwen in de media: ze kunnen niks of ze zijn aan het drammen. Maar, zijn ze ook lekker? Mannen mogen die vraag niet stellen van NRC/Volkskrant, want schandelijk seksisme.
10. Marijke Helwegen
Best geconserveerde ginger ooit, misschien nog wel beter gemummificeerd dan een willekeurige farao. Is al ver in de 300 maar ziet er nog altijd uit als millennial, alleen dan van plastic. Qua duckface gaat La Helwegen, het cosmetisch-medisch wonder van Utrecht en omstreken, ver over Linda de Mol en Monique van de Ven heen. Wat knap is. En ze geeft nul fucks om haters, dat maakt haar extra lekker.
\
9. Mona Keijzer
Conservatief-christelijk CDA-meisje vervangt alweer sinds tijden met trots Sabine Sterk als lekkerste van het CDA. Gek op stofzuigen, strijken, spruiten doppen en het verzorgen van haar 17 kinderen, terwijl ze ook nog het halve CDA-dossier bij elkaar moet Pieteromtzigten omdat de rest van CDA te kleurloos is. MILF, power en stalen ballen in de Kamer: die zal dus wel naar het Forum voor Democratie gaan!
8. Dominque Weesie
Dappere en krachtige man die het als eerste unieke talent van de NPO aandurfde om openlijk voor haar andersgeaardheid uit te komen. Als vrouw heette ze toch al Dominique, dus dat leverde geen problemen op met de productieassistenten qua ondertiteling. Krachtige krullenbos met open gezicht, vol liefde voor de verbindende waarden van onze NPO. En je mag haar gewoon 'meneer' noemen.
Hafid Bouazza vindt het heerlijk in Nederland (maar houdt niet van knotjesmoralisten m/v)

\
Hafid Bouazza is onze favoriete zandneger. Al was het maar omdat hij de Nederlandse taal beter beheerst dan wij zelf (wijzelf?). Glimmende trots gloeit in onze roze hartjes als Hafid zijn begeestering over GeenStijl betuigt, en in een eerbiedig traag tempo spellen wij zijn spaarzame stukken als die opduiken op het internet. Maar genoeg sentimenteel geslijmjurk. Daar houdt Hafid niet van en wij zijn er trouwens ook veuls te boertig voor. Laten we het liever over de inhoud hebben. Over zijn duiding van de moraal van de goede strijd, de strijd vóór het immer subtiel zwarten van de ziel van de polemiek en de satire. Parbleu alsook nou moe, we gaan er zowaar wat pedant van tikken zeg. Dat moet je maar ff negeren - we hebben dus net een verse Hafid gelezen en dan krijg je last van aspiraties die wat te hoog boven onze petjes gaan. Laten we onszelf dus vooral niet overschatten door naast ons toetsenbord te gaan lopen - beter houden we het in gepaste bescheidenheid op een stukje citaat, met een verwijzing naar de bron. Hafid said it better, anyway:
'Geef de mens vrijheid en je krijgt de volle mens ervoor terug'
"Polemiek en satire moeten per definitie genadeloos zijn. Als deze twee bloedverwanten zich zouden conformeren aan de normen en waarden van wat zij verbaal (of visueel) bestrijden, dan zijn ze het niet waard de namen polemiek en satire te dragen. Buigen voor de regels van wat voor autoriteit je ook bevecht, of zij cultureel, moreel, artistiek, journalistiek van aard is, is beelden met knuffelbeesten proberen te breken. Zo zijn wij en iconoclasme niet getrouwd. Zo zet men sentimentaliteit en huichelarij niet in hun voddige hemd. Men zou ze dan enkel met een brokaten mantel bedekken. Slippendragers zijn iets geheel anders dan ballenknijpers, al gebruiken ze dezelfde ledematen voor beide activiteiten."
Lapje moetlees webliteratuur voor de volle mens, gratis verkrijgbaar bij TPO!
